10 sty 2017

Szakal CD Akuma

- Skądże - mruknęłam. - Już mówiłam. Nie jestem wampirem. Słońce mnie tylko drażni - dogoniłam go normalnym krokiem.
Odprowadziłam go po czym wróciłam do siebie. Przebrałam się i padłam na łóżko.

Około 16 wstałam, odświeżona i ubrana poszłam coś zjeść, akurat trafiłam na końcówkę obiadu.
Podeszłam niczym cień do kucharki a ta dała mi talerz z lazanią. Usiadłam przy Dogue, który też musiał niedawno przyjść.
- Robisz postępy - stwierdził samiec. - przewiduję, że za trzy tygodnie już nauczę cię wstawać o 8- powiedział dumnie.
- Słońce boli w oczy i widać w nim każde niedoskonałości - mruknęłam.
Słyszał to po raz kolejny, więc tylko przewrócił oczami.
Zjadłam szybko, odstawiłam talerz i wychodząc zauważyłam Akume na placu.

Akuma?

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz